از همان نخستین سالهای پیروزی قیام سال ١٣٥٧مردم ایران علیە استبداد سلطنتی، رژیم جمهوری اسلامی به منظور تثبیت جایگاه «تربیت دینى» در ساختار نظام آموزش و پرورش در مدارس و مراکز آموزشی تمام توان خود را بکار گرفت تا این ساختار ارتجاعی را تثبیت و رواج دهد. اما علی رغم اجرای تفکیک بر مبنای جنسیت در مدارس و مراکز آموزشی، در سایر موارد موفقیت چندانی کسب نکرد.
در سال ۱۳۹۰وزارت آموزش و پرورش رژیم جمهوری اسلامی، با ارسال بخشنامه ای اعلام کرد «اختلاط نوآموزان دختر و پسر در کلاس های پیش دبستانی و مهدکودک ممنوع است.»
مجریان سیاست ارتجاعی تفکیک بر مبنای جنسیت، در روز دهم اسفند ۱۳۹۹، تصمیم به تأسیس مهد کودک، پیش دبستانی، دبستان و دبیرستان وابسته به نهادی مذهبی و ارتجاعی رژیم کە اسم “حوزه های علمیه خواهران” بر آن نهادە بودند کردند. سیاست گذاران رژیم، دختران را به بهانه اینکه “والدین نگران تربیت فرزندان خود هستند و درخواست می‌کنند تا امر تربیت فرزندانشان از همان ابتدا بر عهده حوزه‌های علمیه خواهران باشد»، در نهایت چنین مراکز ارتجاعی را تآسیس کردند.
به استناد به این بهانه کذایی تأسیس مهد کودک، پیش دبستانی، دبستان و دبیرستان وابسطه به حوزه‌های علمیه خواهران، در دستور کار مسئولین قرار گرفت، به نحوی که فعالیت های آموزشی و تربیتی در مهد کودک ها و کارگاه های آموزشی برای والدین کودکان نیز برگزار خواهد شد؟!
تا به زعم مسؤلین رژیم اسلامی، در این پروسه از آموزش و تعلیم «سیستم تربیت دینی کودک و نوجوان در حوزه خواهران راه اندازی شود.»
به این ترتیب علاوه بر مدارس غیردولتی، تیزهوشان، هیئت امنایی، نمونه دولتی، سما، وابسته، قرآنی، مونته سوری، هوشمند، فوتبال و … . مدارس و مهد کودک دخترانه وابسطه به حوزه علمیه خواهران در آینده ای نه چندان دور به این لیست بلند بالا از مدارس موجود در ایران تحت سلطه رژیم مذهبی جمهوری اسلامی افزوده خواهد شد، تا به زعم خود جایگاه تربیت دینى در ساختار نظام آموزش و پرورش را در کودکستان نهادینه کنند.؟
حسین محمودزاده، معاون منابع انسانی “حوزه های علمیه” خواهران در گفتگو با خبر گزاری کوثر، در روز دهم اسفند ۱۳۹۹، گفت «حوزه‌های علمیه خواهران از سالیان دور وجود داشته، تعداد این حوزه ها کم بود و طلاب خواهر نیز اسم طلبه را یدک نمی‌کشیدند اما فرآیند تعلیم و تربیت در جریان بود و اتفاقآ اثرگذاری اجتماعی فوق‌العاده‌ای نیز داشت، مثلا وقتی شما به وقایع مهم تاریخ ایران نظیر فتوای آیت اله شیرازی در تحریم تنباکو دقت می‌کنید، نشانه‌هایی از حضور و تأثیر این بانوان در مدارس دینی آن زمان را می‌بینید که معمولا برای قشر فرهیخته‌ای بود که توانمندی تامین هزینه‌های خود را داشتند.»
وی در ادامه گفت «هنگام روی کار آمدن رژیم پهلوی، بحث تجدّد شدت گرفت و مدارس دختران توسعه یافت، ولی آموزه‌های دینی به گوشه‌ای رانده شد و شکل و شمایل این مدارس تمامآ غربی و ضد دینی بود. پس از قیام ۵۷، تحصیل علوم دینی بویژه میان بانوان اوج گرفت و استقبال آنچنان گسترده بود که ضرورت تاسیس مدیریت مستقل برای حوزه‌های علمیه خواهران در سال ۱۳۷۵، اتفاق افتاد.»
طبق آمار خود رژیم هم اکنون حوزه‌های علمیه خواهران با تحت پوشش داشتن قریب به ۵۰۰ مدرسه و بیش از۶۰ هزار دانش آموخته و ۸۰هزار طلبه درحال تحصیل است و امکان تحصیل علوم دینی تا مقطع دکتری برای بانوان علاقه مند فراهم شده است.»
این در حالی است که به تازگی معاون آموزش دوره متوسطه دوم وزارت آموزش و پرورش رژیم اسلامی، “از ترک تحصیل ۱۵۱ هزار و ۴۶ دختر در سال تحصیلی ۹۹ در ایران” خبر داد. به گفته این مقام رسمی رژیم اسلامی “ترک تحصیل دختران به مراتب بیشتر از پسران است.”
خانم سکینه خورمیزی، مدیر “مکتب حضرت خدیجه مشهد”، در گفتگو با شبکه “اجتهاد ” گفت «الان ما حوزه‌هایی در مشهد داریم که اینها اصلا اجازه حضور زن را جلوی استاد مرد یا ورود زن به جامعه را نمی‌دهند. یعنی همیشه می‌خواهند در عین اینکه درس می‌خواند، عقب باشد و یک چشمش بیشتر دیده نشود و زیر پوشیه باشد و حرف زیاد نزند و هنوز می‌بینیم که طرفدار پرده‌نشینی هستند و نتیجه‌اش این می‌شود که آقایان می‌گویند زن‌ها در اجتماع حضور ندارند.»
وی در ادامه افزود «این خانمی که این‌طور در حوزه علمیه خواهران رشد می‌کند، وقتی می‌خواهد حضور اجتماعی پیدا کند، آدم‌ها را نمی‌شناسد و آداب اجتماعی اصلا بلد نیست و نمی‌تواند ارتباط موثر با جامعه خودش برقرار کند.»
افشای مابه ازای سیاست ارتجاعی – مذهبی حاکم بر سیستم “حوزه های علمیه خواهران” همزمان با پروسه تأسیس مهد کودک، پیش دبستانی، دبستان، دبیرستان و کارگاه های آموزشی برای والدین آنها کە وابسته به حوزه های “علمیه خواهران” هستند، بسیار ضروری است تا معلمان مبارز، احزاب و سازمانهای آزادیخواه و برابری طلب همراه و هم گام با والدین دانش آموزان معترض به این طرح ارتجاعی سردمداران “حوزه علمیه خواهران ” و در مخالفت با کلیت رژیم جمهوری اسلامی، در تقابل و مخالفت با تبعیض بر مبنای جنسیت در مدارس و مراکز آموزشی متحد و همگام شوند. جدایی دین از دولت و آموزش و پرورش از مذهب، جزو اولین اولویت های یک جامعە دمکراتیک است کە در تقابل با کلیت جمهوری اسلامی، جزو نیازهای اولیە جامعە امروز ایران است.
۱۳ / ۴ / ۲۰۲۱
